ส่งข่าวจากหลุมดำ

เบน เอสเตส คิดว่าเขาคงใกล้จะตายแล้ว และมันไม่ได้ทำให้เขารู้สึกดีขึ้นเลย เมื่อคิดถึงว่าเขาไม่ได้อยู่แบบนี้มาหลายปีแล้ว ชีวิตของนักขุดแร่ในอวกาศซึ่งล่องลอยไปตามที่ว่างอันกว้างใหญ่ของแถบดาวเคราะห์น้อยซึ่งยังไม่ได้มีการทำแผนที่ไว้เป็นชีวิตที่ไม่โสภานัก และก็อาจจะไม่ยืนยาวนักด้วย

แน่ละ มีโอกาสที่เขาจะต้นพบสิ่งมหัศจรรย์ที่ทำให้เขาร่ำรวยไปตลอดชีวิต และนี่ก็เป็นการค้นพบที่มหัศจรรย์จริงๆ มหัศจรรย์ที่สุดในโลก แต่มันไม่ได้ทำให้เอสเตสรวยหรอก มันกลับทำให้เขาต้องตายเสียด้วยซ้ำ   ฮาร์เวย์ ฟันนาเรลลี่ ร้องครวญคราวเบาๆ จากเตียงของเขา ทำให้เอสเตสหันไป แต่แล้วก็ต้องชะงักเพราะความเจ็บปวด พวกเขาโดนเข้าหนักจริงๆ เขาไม่ได้ถูกกระแทกรุนแรงเท่ากับที่ฟันนาเรลลี่โดนเพราะฟันนาเรลลี่เป็นคนร่างใหญ่ และอยู่ใกล้กับจุดที่ถูกกระแทกมากกว่า

เอสเตสมองดูเพื่อนร่วมงานของเขาอย่างเศร้าสลดแล้วว่า “คุณรู้สึกอย่างไรบ้าง ฮาร์ฟ”

ฟันนาเรลลี่ร้องครวญครางอีกครั้งหนึ่ง “ผมรู้สึกว่าข้อต่อมันหักไปหมด นรกเถอะ นี่มันเกิดอะไรขึ้น เราไปชนเอาอะไรเข้า”

อาการของเอสเตสค่อยดีขึ้น เขาเดินขากระเผลกเล็กน้อย และว่า “อย่าพยายามยืนขึ้นนะ”

“ผมทำได้ถ้าหากคุณจะยื่นมือมาช่วย โอ๊ย! ผมว่าซี่โครงผมหักแน่เลย   จริงๆ ด้วยสิ เกิดอะไรขึ้นรึ เบน”

เอสเตสชี้ไปยังจอภาพหลัก มันไม่ใหญ่โตนัก แต่ก็เป็นขนาดที่ดีที่สุดแล้วที่ยานหาแร่ในอวกาศขนาดสองคนหวังว่าจะมีได้ ฟันนาเรลลี่ขยับเข้าไปหาจอภาพอย่างช้าๆ โดยพิงกับไหล่ของเอสเตส เขามองออกไป